W okresie od listopada do marca możemy spotkać owocniki grzyba płomiennicy zimowej (Flammulina velutipes). Pojawiają się zwykle w grupach, często owocniki zachodzą na siebie dachówkowato, rosnąc w kłębkach na powalonych pniach i pniakach drzew, gałęziach a czasem tez na żywych drzewach, głównie wierzb, olsz, topoli, wiązów, rzadziej buka, bardzo rzadko świerku. Przeważnie można je spotkać w lasach liściastych i mieszanych, parkach, często w pobliżu zbiorników wodnych. Płomiennica zimowa swoja nazwę zawdzięcza kolorowi bo jest zazwyczaj pomarańczowoczerwona wiec kępki jej owocników zdaja się być płomykami ognia wystającymi z nagich kawałków drewna bądź zeschłych liści. Drugi człon nazwy mówi o tym kiedy płomiennice możemy spotkać. Inne nazwy zwyczajowe - opieńka aksamitnotrzonowa, kółkorodek aksamitnotrzonowy, monetka aksamitna, zimówka aksamitna, listopadówka, zimówka, zimówka czarnotrzonowa.
Aksamitny trzon i jasne blaszki, nawet u starszych osobników oraz zimowa pora występowania pozwalają na odróżnienie tych grzybów od innych gatunków.
Kapelusz płomiennicy zimowej zazwyczaj jest wielkości monety zdarza się jednak, że dorasta do 12 cm średnicy. Początkowo półkulisty, szybko rozpościera się i staje powyginany. Powierzchnia gładka, błyszcząca, po deszczu bardzo śliska i lepka, z jakby galaretową skórką. Brzeg ostry, przeważnie nieco jaśniejszy niż centrum kapelusza i z prześwitującymi blaszkami przez co wygląda jak żłobkowany. Koloru jasnożółtego, miodowego, pomarańczowego, pomarańczowoczerwonego, żółtobrązowego, rdzawego. Pod kapeluszem hymenofor blaszkowaty. Blaszki białawe, żółtawe, z wiekiem ochrowożółte. Są przyrośnięte do trzonu, lekko zaokrąglone i niezbyt gęste, różnej długości. Biały wysyp zarodników odróżnia ten gatunek od innych podobnie rosnących grzybów. Trzon płomiennicy dorasta do 10 cm wysokości. Jest cylindryczny, pełny, często zakrzywiony, bez pierścienia. Ustawiony centralnie albo nieco ekscentrycznie w stosunku do kapelusza. Koloru brązowego, rdzawobrązowego, czarnobrązowego, jaśniejący ku górze. Na powierzchni zamszowy, aksamitny, pokryty delikatnym kutnerem, szczególnie w dolnej części. Owocniki rosnące w kępach często są na dole zrośnięte trzonami.
Płomiennica zimowa to grzyb jadalny, zawierający substancje wzmacniające system immunologiczny. Nadaje się do gotowania, duszenia, marynowania. Zupa ze świeżymi płomiennicami to zimowy rarytas. Spożywanie zimówek zwalcza choroby cywilizacyjne (stres, bezsenność). Z zimówek wyizolowano antybiotyk flammulinę. W medycynie ludowej zimówka używana jest jako lek przeciwko stanom zapalnym. Płomiennica jest grzybem uprawnym, zwłaszcza we wschodniej Azji - specjalnie hodowane owocniki noszą nazwę enoki.
