Artykuły

Przejdź do głównej treści
Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Czcionka:

Wysoki kontrast
  • fundusze europejskie
  • bip

10 listopada Dniem Jeża!

Jeż to zwierzę, które wzbudza wśród ludzi sympatię i wiele pozytywnych emocji. Rozpozna go każdy – zarówno dziecko jak i dorosły.
Swoją popularność zyskał między innymi dzięki oryginalnej pokrywie ciała, jaką są gęste i ostre kolce na jego grzbiecie i bokach.
Co takiego wiemy o jeżu i jego zwyczajach? Co zrobić gdy go spotkamy? Jak zaprosić jeża do ogrodu?

Posiadacie swój własny ogród wokół domu lub działkę? Lubicie popatrzeć na ptaki czy posłuchać ich odprężającego śpiewu? Jeżeli tak jest, warto rozejrzeć się wokół swojego ogródka i zastanowić  - czy otoczenie to sprzyja zwierzętom? Czy zachęca do przebywania w nim, daje miejsca schronienia, gniazdowania i żerowania? Może warto coś zmienić?

Wybierając się na spacer czy grzyby do lasu należy pamiętać, że obowiązują tam pewne zasady, które wynikają z ustawy o lasach, kodeksu drogowego czy ustawy o ochronie przyrody. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa są dostępne dla ludności, ale pewne ich fragmenty są objęte stałym zakazem wstępu.

Sarna to nie żona jelenia, a daniel nie jest ich synem. Rozwiejmy tajemnicę saren.

Sarna Capreolus capreolus występuje w prawie całej Europie i w części Azji. Pospolita w Polsce. Jest najliczniejszym i najmniejszym gatunkiem z rodziny jeleniowatych w naszych lasach. Jej liczebność szacowana jest na około 1 mln osobników; w Bolimowskim Parku Krajobrazowym - na 650 (2 do 7 osobników na 100 ha powierzchni leśnej).
W Polsce sarna to gatunek łowny, najliczniej reprezentuje tak zwaną zwierzynę grubą. W Bolimowskim Parku Krajobrazowym pozyskanie w ciągu roku wynosi około 23% populacji.

Grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus) – zwana również huczkiem, jest jednym z pospolitszych płazów bezogoniastych występujących w Polsce, ale ze względu na skryty tryb życia może wydawać się rzadkim okazem. Nazwa „huczek” pochodzi od charakterystycznego, donośnego głosu, wydawanego podczas godów.

Wygląd:

Huczek ma krępą i dość niezgrabną sylwetke, która może przypominać ropuchę. W rzeczywistości jest bardzo zwinny. To dość niewielki płaz; samce potrafią dorastać do 5 cm, zaś samice do 8 cm długości. Na tylnych nogach ma silne modzele służące do kopania nor. Cechą charakterystyczną grzebiuszki jest pionowa źrenica, która potrafi się rozszerzać. Ubarwienie jest z reguły brązowe z jasniejszymi plamami.

Kowal bezskrzydły inaczej nazywany jest też kowalem dwuplamkiem, tramwajarzem lub strażakiem. To pospolicie występujący w Polsce pluskwiak. Osiąga długość 8 – 12 mm. Ma bardzo charakterystyczny wygląd: czarne odnóża, głowę i czułki; tułów i przedplecze czerwone z czarnymi rysunkami; tylne skrzydła zredukowane (stąd nazwa owada) z czarnymi kropkami. Zwykle łatwo daje się zauważyć, gdy całymi gromadami szczególnie wiosną (po opuszczeniu zimowych kryjówek) wygrzewają się u podstawy pni drzew. Najczęściej spotkać je można pod lipami, kasztanowcami i robiniami. Wędrownie po drzewach ułatwiają im przylgi znajdujące się na odnóżach.

Fruczak gołąbek to średniej wielkości motyl (ok. 3-4 cm długości i 4-4,5 cm rozpiętości skrzydeł) o krępej sylwetce. Szarobrunatne ciało pokryte jest gęstymi włoskami. Na końcu odwłoka posiada białe i czarne, odstające łuski, które przypominają ptasi ogon. Ułatwiają one motylowi sterowanie w locie. Przednie skrzydła ma barwy szarej z ciemnymi liniami, tylne z kolei pomarańczowej.

Motyl ten należy do rodziny zawisakowatych. Zawisaki są w większości motylami nocnymi, tylko nieliczne gatunki - takie jak chociażby fruczak - latają w ciągu dnia.

Pachnica dębowa to gatunek dużego (ok 4 cm długości), ściśle chronionego chrząszcza. Jej ciało jest krępe, brunatne, z oliwkowo metalicznym połyskiem. Spód i boki ciała pokrywają delikatne włoski. Czułki są krótkie, zakończone grzebykowatą buławką. Zamieszkuje dziuplaste, stare drzewa różnych gatunków (m.in. dąb, lipa, olsza, wierzba, klon), z dużym udziałem murszu (próchna) i o dużych średnicach. Samce wydzielają feromony płciowe przyciągające samice. Posiadają one śliwkowo-morelowy zapach, od którego wzięła się nazwa rodzajowa „pachnica”. Owady dorosłe (imago) spotkać można przez kilka tygodni (czerwiec-lipiec) zwykle w bezpośrednim otoczeniu drzewa. Gatunek ten jest najbardziej aktywny ciepłymi popołudniami. Larwa (pędrak o długości do 6 cm) żyje 3-4 lata we wnętrzu próchniejącego drzewa. Poczwarka ukryta jest w kokolicie (długości 5-6 cm) zbudowanym z drobinek próchna oraz odchodów larw zmieszanych ze śliną.

Kolejny sezon turystyczny trwa. Pogoda sprzyja organizacji różnych form turystyki m.in. organizacji spływów kajakowych po rzece Rawce czy Skierniewce (Łupi).
Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego – Oddział Bolimowskiego Parku Krajobrazowego informuje, iż Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych określa m.in. warunki bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się lub uprawiających sport lub rekreację na obszarach wodnych. W szczególności:

Daniele to zwierzęta licznie zamieszkujące teren Bolimowskiego Parku Krajobrazowego. Tworzą tu męskie lub żeńskie stada liczące od kilku do nawet 30 osobników. Latem zwierzęta  charakteryzują się rudawym ubarwieniem z dobrze widocznymi białymi cętkami na grzbiecie. Zimą szata zmienia się na szaro-brunatną, a cętki stają się prawie niewidoczne.