Na faunę Bolimowskiego Parku Krajobrazowego składają się zarówno gatunki typowo leśne (związane ze zwartym kompleksem leśnym Puszczy Bolimowskiej), łąkowe (związane m.in. ze śródleśnymi polanami) oraz związane z wodą (głównie z doliną Rawki).
Do licznego grona dużych ssaków bytujących na tym terenie, takich jak: łosie[1], daniele[2], sarny, dziki, borsuki, bobry[3] czy wydry, dołączyły od pewnego czasu jelenie szlachetne[4], rysie oraz wilki. Pojawiły się one prawdopodobnie wskutek migracji z Puszczy Kampinoskiej.
Z mniejszych ssaków objętych ochroną warto wymienić: jeża wschodniego, łasicę, 14 gatunków nietoperzy[5], orzesznicę, badylarkę, rzęsorka rzeczka (jedynego w Polsce jadowitego ssaka), ryjówkę aksamitną i malutką (najmniejszego ssaka w Polsce).
Awifauna obszaru liczy około 140 stwierdzonych gatunków lęgowych. Wśród nich znajdują się tzw. gatunki strefowe[6], takie jak: bielik czy bocian czarny. Ponadto wśród ptaków wymienionych w Dyrektywie Ptasiej[7] można tu spotkać: zimorodka, derkacza, dzięcioła średniego i czarnego, żurawia, gąsiorka, kropiatkę, zielonkę i podróżniczka.
Płazy reprezentowane są przez 12 gatunków: traszkę grzebieniastą, traszkę zwyczajną, kumaka nizinnego, grzebiuszkę ziemną, ropuchę szarą, ropuchę zieloną, rzekotkę drzewną, żabę jeziorkową, żabę wodną, żabę śmieszkę, żabę moczarową i żabę trawną.
Występuje tu 6 gatunków gadów: jaszczurka zwinka, jaszczurka żyworodna, padalec, zaskroniec zwyczajny, żmija zygzakowata i najciekawszy - gniewosz plamisty, gatunek ściśle chroniony i strefowy, zagrożony wyginięciem.
Na szczególną uwagę zasługuje fakt występowania w dorzeczu Rawki gatunków ryb chronionych: minoga strumieniowego i minoga ukraińskiego, piskorza, różanki, śliza, kozy i piekielnicy.
Z fauny bezkręgowców najlepiej przebadane zostały takie grupy jak: motyle (stwierdzone 984 gatunki motyli nocnych, 63 gatunki motyli dziennych), chrząszcze (179 gatunków biegaczowatych, 26 gatunków kózkowatych) oraz niektóre błonkoskrzydłe (334 gatunki żądłówek). Szacuje się, że na terenie tym występuje co najmniej kilka tysięcy gatunków owadów, z czego znanych jest minimum 31 chronionych. Z tych ostatnich warto wymienić chociażby gatunki naturowych[8] motyli (czerwończyk nieparek, czerwończyk fioletek, modraszek nausitous, modraszek telejus, szlaczkoń szafraniec), ważek (zalotka większa, trzepla zielona) czy chrząszczy (pachnica próchniczka). Ponadto występuje tu wiele gatunków chronionych z uwagi na duże znaczenie dla gospodarki człowieka, takich jak: trzmiele (ogrodowy, parkowy, kamiennik, gajowy, rudy, leśny, rudonogi, paskowany, ziemny, rudoszary), mrówki (np. rudnica i ćmawa) czy drapieżne biegacze (np. skórzasty, zielonozłoty, pomarszczony, wypukły). Od paru lat obserwuje się tu także modliszkę zwyczajną.
[1] Łoś to największe zwierzę w Parku. Spotkać go można na dobrą sprawę wszędzie – przechadzającego się wzdłuż Rawki lub jej dopływów czy po prostu żerującego na leśnych uprawach. Nie jest przy tym zwierzęciem szczególnie bojaźliwym – gdy napotkamy go na leśnym dukcie, może się nam bacznie przyglądać, a nawet nie chcieć zejść z drogi. Łoś jest gatunkiem wędrownym – nieustannie przemieszcza się, zmieniając żerowiska i „miejsca postoju”.
[2] Daniele – o wdzięcznej łacińskiej nazwie „dama dama”, przybyłe do Europy z Azji Mniejszej, są jedną z osobliwości Puszczy Bolimowskiej. Sprowadzone tu przez Radziwiłłów w 1774 r., znalazły doskonałe warunki i zadomowiły się na stałe. Łatwo je rozpoznać po charakterystycznych białych cętkach na grzbiecie. Tworzą osobne stada żeńskie oraz męskie, liczące niekiedy nawet do 20-30 osobników. Są tu dosyć liczne, nie jest więc zbyt trudno o spotkanie z nimi.
[3] Bobry introdukowano w dolinie Rawki w 1983 roku staraniem Polskiej Akademii Nauk oraz Polskiego Związku Łowieckiego. Były to 4 pary dorosłych i 3 młode, które wpuszczono do rzeki na odcinku pomiędzy Doleckiem (gm. Nowy Kawęczyn) a Budami Grabskimi (gm. Skierniewice). Nad Rawką bobry poczuły się doskonale. W 1996 r. opanowały całą dolinę, a w rok później widziano je w Bzurze i Skierniewce, a nawet w śródpolnych rowach, stawach i oczkach wodnych. Nie wznoszą one tam i nie budują żeremi z powodu zbyt szybkiego nurtu rzeki, lecz gnieżdżą się w norach wykopanych w wysokich piaszczystych brzegach Rawki. Zasiedliły także jej dopływy (Korabiewkę, Chojnatkę), a nawet bagienka położone w znacznej odległości od rzeki (np. Białe Błota koło Bud Grabskich). Ślady żerowania bobrów widoczne są wzdłuż całej Rawki. Wszędzie spotkać można poobgryzane i pościnane drzewa, a czasem nawet całe bobrze zręby. Najchętniej ścinają osiki, wierzby i czeremchy. Czasami jednak „biorą pod ząb” nawet dęby i sosny.
[4] Jeleń szlachetny - nie jest tu zbyt liczny, ale przy odrobinie szczęścia może się udać spotkać zarówno pojedyncze osobniki jak i kilkunastoosobowe stado. Z nadchodzącą jesienią i rozpoczynającym się rykowiskiem, po lesie rozbrzmiewa donośne nawoływanie samców. Pamiętajmy jednak, że w okresie godów, samce jeleniowatych z uwagi na wzrost stężenia hormonów stają się agresywne – lepiej więc do nich nie podchodzić.
[5] Nietoperze stwierdzone w BPK: nocek duży, nocek Natterera, nocek wąsatek, nocek Brandta, nocek rudy, mroczek posrebrzany, mroczek późny, karlik większy, karlik malutki, borowiec wielki, borowiaczek, gacek brunatny, gacek szary, mopek.
[6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z 16 grudnia 2016r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt określa gatunki wymagające ustalenia stref ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania. Ochrona strefowa ma na celu wyznaczenie w znanych miejscach występowania tych gatunków obszarów, które zabezpieczą ich stanowiska przed negatywnym oddziaływaniem wynikającym z działalności człowieka (np. płoszeniem i niepokojeniem, wycinką lasu).
[7] Potoczna nazwa dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa.
[8] Tzw. gatunki naturowe to gatunki uznane za cenne i zagrożone w skali Europy. Są one przedmiotem ochrony obszarów Natura 2000 – form ochrony przyrody wyznaczanych przez Unię Europejską.
