Przedwiośnie – jedna z charakterystycznych pór roku dla klimatu umiarkowanego. W ostatnich latach z racji braku pokryw śnieżnej może mniej zauważalna i charakterystyczna niż kiedyś. W tym roku jednak mamy możliwość podziwiania tej pięknej pory roku. Śnieg, który utrzymuje się już tylko miejscami zwłaszcza w lasach gdzie jest większe zacienienie szybko topnieje tworząc niewielkie rozlewiska. Na polach słychać już skowronki – pierwszego w Spalskim Parku Krajobrazowym widziałem 15 lutego, kiedy było jeszcze zimno i śnieżnie.
Kuropatwa Perdix perdix – to jeden z bardziej charakterystycznych gatunków ptaków związany z krajobrazem rolniczym. Sylwetka krępa z krągłym tułowiem i stosunkowo małą głową. Choć z oddali wydaje się być ptakiem szarawym to z bliska okazuje się, że jest to ptak dość kolorowy. Z pomarańczowobrązowym gardłem i licem, brązowymi pręgami na bokach, szarą piersią oraz dużej kasztanobrązowej plamie na brzuchu zwłaszcza u samców. Zwykle ucieka na piesze, spłoszona odlatuje na niewielkie odległości wydając przy tym głośne odgłosy. Wiosną charakterystycznie się odzywająca – „kierr-ik” głównie wieczorem. Czasem gdy się na nie przypadkiem natkniemy można się wręcz wystraszyć ich nagłym zerwaniem się spod nóg. Zamieszkuje głównie otwarte tereny rolne zwłaszcza pola i łąki najchętniej z usianymi niewielkim zadrzewieniami/zakrzaczeniami śródpolnymi, które stanowią dla nich schronienie. Ptak osiadły, w zimie często trzyma się w małych stadkach.
Spośród sieradzkich parków krajobrazowych z ptakami wodno-błotnymi kojarzy się przede wszystkim PK Międzyrzecza Warty i Widawki. Jego obszar obfituje w różnorodne typy środowisk wodnych i podmokłych, więc ta grupa ptaków z pewnością łatwiej znajduje tu dogodne warunki życia. Ale z jakiegoś powodu to w Załęczańskim Park Krajobrazowym, na pozór pod tym względem mniej atrakcyjnym, jako pierwsze osiedliły się niektóre gatunki rzadkich ptaków wodnych. Można tu przytoczyć przykład niezwykle rzadko lęgnących się w Polsce łabędzi krzykliwych, które przez wiele lat gniazdowały na śródleśnych stawach w Giętkowiźnie i zimowały w obrębie Wielkiego Łuku Warty. Również nurogęsi szczególnie upodobały sobie ten odcinek Warty. Przez wiele lat, oprócz ujścia do Odry, było to jedyne miejsce nad Wartą,, gdzie gniazdowały. Nad Wartą w ZPK także o wiele częściej spotkać można rybołowa.
W Polsce kuropatwa szara występuje w całym kraju. Zamieszkuje tereny otwarte, pokryte niską roślinnością, z kępami krzewów lub wyższych chwastów, a więc pola uprawne, łąki i pastwiska. Unika rozległych monokultur, terenów skalistych i podmokłych. Zimę ptaki spędzają na ogół na oziminach, podchodząc w pobliże osiedli ludzkich w poszukiwaniu pokarmu. Preferują tereny tworzące swego rodzaju szachownicę, pociętą dużą ilością miedz i rowów. Dorosłe kuropatwy pobierają pokarm pochodzenia roślinnego oraz w mniejszych ilościach zwierzęcego. Na pokarm ten w zależności od pory roku składają się: źdźbła zbóż i innych (szczególnie słodkich) traw, pączki, kwiaty, liście i korzonki roślin, nasiona zbóż i chwastów polnych oraz owady i ich larwy szczególnie żerujące na chwastach. W przeciwieństwie do ptaków dorosłych młode kuropatwy w pierwszych dwóch tygodniach życia pobierają prawie wyłącznie pokarm składający się z owadów o miękkich pancerzach, głównie mszyc.
Czytaj więcej...Spotkania z przyrodą - kuropatwa ( Perdix perdix)
Akcja organizowana dla pasjonatów przyrody przez Muzeum w Tomaszowie Mazowieckim i Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego Oddział Terenowy Nadpilicznych Parków Krajobrazowych w Moszczenicy.
Powstanie Styczniowe 1863-1864 r. było największym zrywem narodowowyzwoleńczym Polaków w XIX w. W nocy z 22 na 23 stycznia 1863 r. Polacy rozpoczęli walkę z zaborcą rosyjskim. Ziemia łódzka również włączyła się do walki. Największe bitwy na łódzkich ziemiach, będących terenem obecnego Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich stoczono: pod Dobrą 24 lutego 1863 r.; pod Dobieszkowem 25 września 1863 r.; a także pod Wolą Cyrusową, pod Skoszewami oraz pod Byszewami.
Czytaj więcej...59. Rajd Szlakiem Powstania Styczniowego 1863 r. ̶ Dobra 2021
21 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Przewodnika Turystycznego, który został ustanowiony podczas III Konwencji Światowej Federacji Stowarzyszeń Przewodników Turystycznych (World Federation of Tourist Guide Associations - WFTGA), w Nikozji na Cyprze w 1989 roku.
Dzień Przewodnika Turystycznego to forma promowania przewodników turystycznych na szczeblu lokalnym w ramach której przewodnicy oprowadzają mieszkańców lub turystów po podległym terenie, czynią to wtedy bezpłatnie.
Przewodnik turystyczny, zgodnie z Europejskim Komitetem Standaryzacji (European Commitee for Standardisation), to osoba, która oprowadza zwiedzających w wybranym języku oraz objaśnia kulturalne i przyrodnicze dziedzictwo obszaru, na jaki posiada uprawnienia wydane przez odpowiednie władze.
W obecnym czasie - pandemii Covid 19, promowanie pracy przewodników jest utrudnione czasami wręcz niemożliwe ale mamy nadzieję, że ten czas niedługo przeminie i przewodnicy wrócą do przewodnickiej aktywności.
Z okazji Dnia Przewodnika Turystycznego życzymy wszystkim przewodnikom niesłabnącej pasji turystycznej, wielu wspaniałych wędrówek, satysfakcji z pracy, niezwykłych przeżyć i samych pogodnych dni na turystycznych szlakach.
Opr.Dorota WB.
Grafika: https://images.app.goo.gl/TDhmqa1HVLp9jmNb8
Załęczański Park Krajobrazowy to specyficzny, w dominującej części suchy obszar, gdzie na podłożu jurajskich wapieni zalega cienka warstwa przepuszczalnych, piaszczystych polodowcowych osadów. Poza wijącą się pomiędzy wapiennymi i morenowymi wzgórzami Wartą płynie tu tylko kilka niewielkich strumieni, a obszar wnętrza tzw. Wielkiego Łuku Warty jest niemal bezwodny. Środowiska wodne i podmokłe ograniczają się niemal wyłącznie do doliny Warty. Jest ona stosunkowo wąska i choć występują w niej starorzecza, trzcinowiska itp. są one stosunkowo nieliczne i niewielkie powierzchniowo. Z tego powodu ZPK nie jest wymarzonym miejscem do życia dla tzw. ptaków wodno-błotnych, więc zawsze obserwacje rzadkich przedstawicieli tej grupy są szczególnie cenne i emocjonujące.
Czytaj więcej...Dwa niezwykłe spotkania w Załęczańskim Parku Krajobrazowym
Bernikla kanadyjska w ilości od kilku do kilkudzisieciu sztuk od trzech lat zimą, jest obserwowana nad Zalewem Sulejowskim w Smardzewicach. Skąd przybywa zimą i dokąd odlatuje wiosną nie wiadomo. Stado trzyma się w jednogatunkowej grupie, ptaki nie boją się ludzi do których podpływają w nadziei nakarmienia chlebem. Nie przejawiają agresywnego zachowania w stosunku do kaczek, łabędzi i traczy. Ich duże zaufanie do człowieka może świadczyć że ptaki uciekły z hodowli lub ogrodu zoologicznego. Bernikla kanadyjska jest gatunkiem północnoamerykańskim jej ojczyzną są Stany Zjednoczone i Kanada. Do Europy została przywieziona jako ptak ozdobny, hodowany głównie w ogrodach i parkach.
Po wielu latach starań władz samorządowych gminy Sulejów, przy wsparciu polityków i władz samorządowych województwa łódzkiego - pozyskano odpowiednie środki na prace związane z pogłębianiem rzeki Pilicy. Według władz gminy i administratora rzeki Pilicy, którym są Wody Polskie wypłycenie rzeki na skutek: zarastania roślinami, deponowaniu osadów które wlecze woda w postaci piasku i mułu, stwarza zagrożenie powodziowe. Stan dna od czasu powstania Zalewu Sulejowskiego (1969–1974) podniósł się w Sulejowie o 1m. W grudniu 2020 r. w okolicy Podklasztorza spotkały się wszystkie strony zainteresowane wdrożeniem projektu, a w styczniu 2021r przystąpiono do realizacji zadania.
Czytaj więcej...Pogłębianie rzeki Pilicy w Sulejowie na odcinku 7 km.
