Leksykon

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Ze wzgórza 278 m n.p.m. należącego do strefy krawędziowej Wzniesień Łódzkich rozciąga się jeden z bardziej interesujących widoków na malowniczą i niezwykle urozmaiconą rzeźbę powierzchni Parku. Geneza tej rzeźby związana jest z okresem zlodowacenia środkowopolskiego (180-150 tyś. lat temu) podczas którego, od północy po raz ostatni na ten obszar nasunął się lądolód skandynawski.

Pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi pochodzi z 1399 r., ale jej historia jest znacznie dłuższa. Prawdopodobnie Łagiewniki powstały już w XI lub XII w. jako osada służebna grodu w Zgierzu. Nazwa osady pochodzi bowiem od dostarczanych na dwór książęcy łagwi (kadzi na wino). W późniejszym czasie wieś stała się własnością szlachecką, m.in. Łagiewnickich, którzy przyjęli nazwisko od nazwy miejscowości (2. poł. XVI w.), Bełdowskich i Żelewskich (w XVII w.), Karnkowskich i Zawiszów (2. poł. XVIII w. – 2. poł. XIX w.).