Aktualności

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Rośliny drzewiaste, do których należą drzewa, krzewy, krzewinki i pnącza to rośliny naczyniowe o wieloletnich zdrewniałych pędach. Często osiągają ogromne wymiary – wysokość i grubość oraz dożywają sędziwego wieku. W polskich lasach największą grubość osiągają topole (ok. 4 m pierśnicy), dęby (3 m), wiązy (2,9 m) i jesiony (2,2 m). Najwyższe z kolei są świerki pospolite osiągające nawet 55 m wysokości, potem jodły i buki 50 m.
Pojęcie pomnika przyrody zostało określone w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. W dokumencie tym określono, iż pomnikami przyrody są pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupiska o szczególnej wartości przyrodniczej, naukowej, historycznej lub krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów. Pomnikami przyrody mogą być okazałych rozmiarów drzewa, krzewy rodzimych lub obcych gatunków, skały, źródła, wywierzyska, jary, głazy narzutowe oraz jaskinie. Na szczególną uwagę zasługują pomnikowe drzewa.

W lasach Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich zaczęły pojawiać się grzyby jadalne. Ostatnie częste deszcze i ciepłe dni sprawiły, że w lasach utrzymuje się duża wilgotność. Jest to idealny czas dla rozwoju grzybów jadalnych. Pierwsze wytwarzające już owocniki grzyby to podgrzybki złotopore (nazwa rekomendowana przez Komisje ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów = suchogrzybki złotopore), pieprzniki jadalne (kurki) i jadalne muchomory rdzawobrązowe (panienki). Doświadczeni grzybiarze rozpoczęli także sezon na gołąbki grynszpanowe (siwki).

W Centrum Kultury i Ekologii w Plichtowie (CKiE) w czasie wakacji organizowane są półkolonie dla dzieci. Podczas półkolonii najmłodsi uczestniczą w ciekawych zajęciach na łonie natury. Wśród różnych innowacyjnych zajęć CKiE aranżuje warsztaty przyrodnicze we współpracy z Oddziałem Terenowym Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich (OT PKWŁ).
Pracownicy OT PKWŁ przygotowują zadania, które dzieci wykonują na terenie Centrum. Zadania te polegają na odkrywaniu przyrodniczych ciekawostek. Pracując w grupach i aktywnie poszukując odpowiedzi na ekologiczne zagadki, najmłodsi rozwijają zdolności obserwowania zjawisk przyrodniczych, integrowania informacji i wyciągania wniosków. Organizacja warsztatów zawsze przebiega z myślą, że wszystkie dzieci są zdolne i mają ogromny potencjał. Dzięki temu forma warsztatów jest dostosowana do umiejętności uczestników. Każde dziecko samo poprzez zabawę i aktywny wypoczynek zdobywa wiedzę.

Lipiec jest miesiącem letnim o najwyższej średniej temperaturze spośród wszystkich miesięcy w roku. Charakteryzuje się również największą liczbą godzin słonecznych w ciągu dnia. Jego nazwa pochodzi od kwitnących w tym czasie lip. Są one bardzo ważnymi drzewami miododajnymi. Kwitną długo i obficie oraz dostarczają pszczołom surowca do produkcji miodu. Jak pisał poeta Jarosław Iwaszkiewicz, lipiec miodem śpiewa. O lipach i ich właściwościach dowiesz się więcej tutaj: Rośliny lecznicze-lipa.Te wyjątkowe drzewa stały się symbolem miesiąca lipca. Jednakże, okres ten poza drzewami, sprzyja również rozkwitaniu wielu rzadkich roślin w lasach, na łąkach i torfowiskach.

Lipa – rodzaj drzew z rodziny lipowatych, który obejmuje ponad 30 gatunków. Wśród rodzimych gatunków lip wyróżniamy lipę drobnolistną (Tilia cordata) i lipę szerokolistną (Tilia platyphyllos). Lipy są potężnymi, długowiecznymi drzewami, żyjącymi ponad 200, a czasem nawet 300 lat. Lipa szerokolistna dorasta do wysokości nawet 40 m, l. drobnolistna osiąga 30 m. U obu rozwija się szeroka, kulista i rozgałęziona korona. Kora u młodych drzew jest gładka, z wiekiem podłużnie spękana. Liście są pojedyncze, o charakterystycznym sercowatym kształcie. Lipa należy do drzew silnie nektaryzujących, masowo oblatywanych przez pszczoły. Jej kwiaty charakteryzuje silny i miodowy aromat. Drzewa te nie są wymagające pod względem dostępu do słońca. Dają sobie radę w miejscach półcienistych, jak i nasłonecznionych, choć preferują gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, tolerują także słabsze. Lipy najlepiej sadzić na podłożu obojętnym, na glebach z pH=7.

W ubiegłym tygodniu, wraz z naszymi kolegami z Oddziału Terenowego Nadpilicznych Parków Krajobrazowych po raz kolejny w ramach czynnej ochrony przyrody zorganizowaliśmy akcję koszenia łąki w Byszewach, wokół pomnikowego dębu „Jarosław”.


Pomnik przyrody dąb szypułkowy „Jarosław”, rosnący na terenie dawnego parku dworskiego we wsi Byszewy jest oficjalnie uznawany za najgrubsze drzewo na terenie Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich (posiada ponad 6 m obwodu). Tegoroczna akcja koszenia łąki wokół tego majestatycznego dębu jest kontynuacją projektu czynnej ochrony z 2018 r. Dawniej „Jarosław” rósł samotnie na łące nad rzeką Moszczenicą. Z biegiem lat niekoszona łąka zaczęła zarastać i przekształcać się w zbiorowisko łęgowe, tym samym tworząc konkurencję dla pomnikowego dębu. Wykoszenie łąki wokół dębu i wycięcie kilku podrastających wokół drzewek spowodowało odsłonięcie pomnika, który w efekcie działań prezentuje teraz w pełni swoje walory. W ramach przeprowadzonych prac uprzątnięto także szpecące, zalegające wewnątrz pomnika śmieci oraz posprzątano okolicę.

W ostatnim czasie pracownicy Oddziału Terenowego Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich dokonali wizytacji sadów posadzonych w ubiegłych latach.

Galasy to patologiczne narośla powstające w wyniku przerostu tkanek roślinnych. Przerost ten spowodowany jest w wielu przypadkach przez owady.

W czerwcu, przez Polskę przeszła fala upałów. Brak wody w przyrodzie zdążył dać się we znaki. W ostatnich tygodniach temperatura w trakcie dnia sięgała 30 st. C, a niekiedy w nocy nie spadała poniżej 20 st. C.

Czarny bez jest jedną z najstarszych roślin wykorzystywanych w ziołolecznictwie. Był znany już w średniowieczu. Jagody i kwiecie bzowe były pożywieniem już w czasach prehistorycznych. W Polsce czarny bez opisywany był już od XIV w. Roślina ta pojawia się także licznie w ludowych wierzeniach. Dawniej wierzono, że drzewo to posiada właściwości magiczne – jest łącznikiem między światem żywych i umarłych. Wedle ogólnych wyobrażeń ludowych pod krzakiem czarnego bzu siedzi zły duch (lub wiedźma) i dlatego takiego krzewu nie wolno wycinać ani wykopywać, ponieważ naraża to na wielkie nieszczęścia, dolegliwości , jak paraliż, gościec, połamanie lub uschnięcie ręki, a nawet śmierć. Dziś, choć nie jest już darzony taką czcią, pomaga nam wiernie w zwalczaniu rozmaitych dolegliwości.