Światowy Dzień Dzikiej Przyrody

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Dzień Dzikiej Przyrody news image 1 big gallery3-go marca, w rocznicę podpisania Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), po raz kolejny obchodzimy Światowy Dzień Dzikiej Przyrody. „Słuchajmy młodych”. - to hasło przewodnie tegorocznych obchodów.

Obecnie prawie 25% światowej populacji to ludzie młodzi w przedziale wiekowym od 10 do 24 lat. Już wkrótce to właśnie oni staną się światowymi liderami i będą wytyczać kierunki światowej polityki. Dlatego należy zachęcać młodych do podejmowania działań - nie tylko na poziomie lokalnym, ale i globalnym – służących ochronie zagrożonych gatunków.

Światowy Dzień Dzikiej Przyrody został ustanowiony w 2013 r. podczas 68. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Jego głównym celem jest uczczenie światowego bogactwa dzikiej fauny i flory przy równoczesnym podnoszeniu świadomości na temat wartości dzikiej przyrody oraz zagrożeń powodowanych m.in. przez nielegalny handel jej okazami. Ten dzień ma również przypominać o roli Konwencji CITES jako kluczowego narzędzia pozwalającego przeciwdziałać kłusownictwu i nielegalnemu handlowi dzikimi gatunkami.

Konwencja weszła w życie 1 lipca 1975 r., natomiast Polska ratyfikowała przystąpienie do Konwencji 12 grudnia 1989 r., a obowiązuje ona w naszym kraju od 12 marca 1990 r.

Celem Konwencji CITES jest redukcja lub całkowita eliminacja handlu okazami gatunków, których liczba lub stan sugerują, że niekontrolowane ich pozyskiwanie z naturalnego środowiska byłoby szkodliwe dla przetrwania tych taksonów. Działania kontrolujące handel międzynarodowy są często skuteczniejsze niż ochrona gatunków w kraju występowania. Wiele państw o największej różnorodności biologicznej to słabo rozwinięte kraje afrykańskie, azjatyckie lub południowoamerykańskie, gdzie powstrzymanie kłusownictwa i nielegalnego pozyskania jest bardzo trudne ze względu na ograniczone środki. Dlatego też kontrola na granicach i rynkach wewnętrznych, w szczególności w rozwiniętych krajach największego popytu na okazy dzikiej fauny i flory, jest istotnym elementem powstrzymania niezrównoważonego pozyskiwania roślin i zwierząt.